فولنج کردن اسب
تصمیم گیری به موقع می تواند عامل نجات دهنده زندگی اسب های کولیک شونده باشد.
موفقیت آمیزترین جراحی های قولنج معمولاً آنهایی هستند که زودتر اتفاق می افتند. دیوید فریمن، MVB، PhD، Dipl، گفت، در نتیجه، دامپزشکان، صاحبان و سایر مراقبان باید به سرعت تصمیم بگیرند – در حالی که خطرات تغییر آن برنامه را بعداً درک می کنند. ACVS، رئیس اپلتون جراحی اسب در کالج دامپزشکی دانشگاه فلوریدا، در Gainesville، در طول کنفرانس سال 2022 انجمن آمریکایی پزشکان اسب (AAEP)، که در 18 22 نوامبر در سن آنتونیو، تگزاس برگزار شد. این نتیجه گیری بر اساس مقاله ای است که او با همکاری وی در سال 2022 در مجله دامپزشکی اسب منتشر شد.
دیوید فریمن، MVB، PhD، Dipl، گفت: این مقاله نشان داد که نیاز اساسی به عمل زودهنگام اسب ها وجود دارد تا از برداشتن روده ای که به دلیل از دست دادن خون بسیار آسیب دیده است جلوگیری شود. ACVS، رئیس اپلتون جراحی اسب در کالج دامپزشکی دانشگاه فلوریدا، در Gainesville.
به گفته فریمن، روده آسیب دیده به ویژه در مواردی مشهود است که صاحبان آنها رویکرد “صبر کن و ببین” را انتخاب می کنند، به این امید که قولنج با داروها قبل از انتخاب جراحی برطرف شود – در این مرحله پیش آگهی حتی با جراحی نیز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. او افزود: «ما باید در اسرع وقت به آن اسب‌ها برسیم، قبل از اینکه روده دچار تغییرات غیرقابل برگشت شود.»
مطالعات نشان می‌دهد که وقتی اسب‌ها در مراحل دیرهنگام تحت عمل جراحی کولیک قرار می‌گیرند (یعنی بیش از هشت تا ده ساعت پس از اینکه مراقبان برای اولین بار علائم قولنج را مشاهده کردند)، جراحی پیچیده‌تر است، خطرات عوارض بیشتر است، هزینه‌ها بیشتر می‌شود و میزان بقا کاهش می‌یابد. فریمن گفت، هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت.
او گفت که این به ویژه در مورد ضایعات خفه کننده صادق است، که در آن بخشی از روده منبع خون حیاتی خود را از دست می دهد. چنین ضایعاتی – که حداقل 60٪ موارد کولیک در اسب های 20 ساله و بالاتر را نشان می دهد – تنها یکی از نمونه های متعدد بیماری هایی است که تنها از طریق مداخله جراحی قابل حل است. آنها همچنین از جمله بسیاری از انواع ضایعات هستند که با گذشت زمان بدتر می شوند، حتی اگر مراقبت های پزشکی غیرجراحی به طور موقت این تصور نادرست را ایجاد کند که اسب در حال بهبود است.
دامپزشکان در این زمینه باید با تصمیمات سختی روبرو شوند. فریمن گفت: اگر آنها مشکوک به انسداد روده خفه کننده هستند، باید اسب را به یک مرکز جراحی ارجاع دهند و با روش های تشخیصی و درمان های وقت گیر مانند مایع درمانی زمان ارزشمندی را از دست ندهند. مراقبت های بیمارستانی – با و بدون جراحی – گران است و بسیاری از آزمایش های تشخیصی انجام شده در این زمینه در بیمارستان تکرار می شوند و به این هزینه ها می افزایند. به خصوص اگر اسب پیر باشد و در نتیجه در معرض خطر خفه کردن لیپوم باشد، ارائه زودهنگام به یک مرکز جراحی احتمالاً بقای خود را با نرخ عوارض کمتر و در نتیجه هزینه‌های کمتر در مقایسه با تصمیم‌گیری تاخیری افزایش می‌دهد.
با این اطلاعات، دامپزشکان معالج نقش مهمی در راهنمایی مالک دارند.
فریمن گفت: «شما [به عنوان دامپزشک معالج] ممکن است در مزرعه تصمیم بگیرید که این اسبی است که با الگوی پاسخگویی به درمان پزشکی مطابقت ندارد. و ممکن است مالک آن را بپذیرد و اسب برای جراحی به بیمارستان ارجاع شود. یا ممکن است مالک بگوید، “خب، من نمی توانم هزینه جراحی را بپردازم” و اسب کشته می شود. و اینها در شرایط موجود [تصمیمات] مناسب است و مسلماً از اختیارات مالکان است.
او ادامه داد: «مشکل زمانی به وجود می‌آید که جراحی [در ابتدا] رد می‌شود، و این تصور وجود دارد که ممکن است ادامه درمان دارویی مؤثر باشد.» مشکل اینجاست که در این مرحله، جراحی باید زودتر از موعد بیماری انجام می شد.»
به گفته فریمن، شواهد حکایتی به سه دلیل اصلی که مالکان ممکن است در ابتدا از عمل جراحی امتناع کنند، اشاره می‌کنند – قبل از اینکه احتمالاً بعداً نظر خود را تغییر دهند، زمانی که احتمالاً نتیجه ضعیف‌تر و هزینه‌ها بیشتر است
فریمن گفت: «یکی از مشکلات عمده ای که ما [به عنوان دامپزشک] با آن مواجه هستیم، این پنج کلمه است: «جراحی یک گزینه نیست». و دلیل مشکل بودن این است که می تواند تغییر کند. و زمانی که تغییر کرد، فرصت طلایی برای بهترین نتیجه جراحی گذشته است.»
او گفت که ارتباط آگاهانه و آموزش مالکان می تواند از تاخیر در مزرعه جلوگیری کند، هزینه های دامپزشکی را ساده کند و به جلوگیری از چنین فجایع کمک کند. هزینه نقش مهمی در تصمیمات مالک دارد و باید با ارجاع سریع و مزایای مرتبط در نتیجه به حداقل برسد