بیماری های اسب

بیماری های اسب :  بیماری شایع اسب + علائم و روش درمان
اسب به عنوان یک حیوان نجیب در طول تاریخ همواره با انسان رابطه همزیستی داشته است و انسان ها از این حیوان زیبا برای حمل ابزار، به عنوان نیروی کار، در سفرهای دوردست، در ورزش استفاده کرده اند. از اسب سواری و اسب دوانی و حتی به عنوان همراه و دوست خود استفاده کرده است. اما اسب ها نیز مانند انسان ها به مراقبت و مراقبت های بهداشتی نیاز دارند. بیماری ها و عفونت های مختلف ویروسی، انگلی، باکتریایی، قارچی، بیماری های متابولیک (ناشی از سوء تغذیه) و بیماری های ژنتیکی وجود دارند که تهدیدی برای زندگی اسب هستند. بنابراین لازم است بیماری های اسب را بشناسیم و برای کنترل، پیشگیری و درمان آنها اقدام کنیم. برخی از مهم ترین و شایع ترین بیماری های اسب به شرح زیر است:

۱. آنسفالومیلیت اسبی (بیماری خواب)
آنسفالومیلیت، یک بیماری ویروسی است، که توسط پشه ها انتقال می یابد. این ویروس باعث التهاب مغز و طناب نخاعی می شود و اغلب کشنده است. در این بیماری، اسب مبتلا اشتهای خود را از دست می دهد، رفتارهای هیجانی و عصبی نشان می دهد، و کورکورانه به سمت اهداف حرکت می کند. اسب های زنده مانده، دچار آسیب ها و صدمات دائمی می شوند. سه سویه از ویروس وجود دارند: شرقی (EEE)، یک بیماری اسب کشنده ایجاد می کند، و باعث مرگ 100 % – 75 % بیماران می شود. غربی (WEE)، یک بیماری اسب شایع تر، با خطر و بیماری زایی کمتر را تولید می کند. نوع سوم (VEE) یا آنسفالومیلیت ونزوئلایی نام دارد. برای هر سه نوع بیماری اسب، واکسن برای پیشگیری وجود دارد.

۲. هرپس ویروس اسبی یا رینوپنومونیت
یکی از انواع مهم بیماری های اسب می باشد، که عامل ویروسی دارد. از علائم مهم این بیماری اسب می توان به عفونت های تنفسی، فلجی، سقط جنین، التهاب طناب نخاعی و به طور اتفاقی و نادر مرگ در اسب های جوان اشاره کرد. این بیماری اسب به شدت مسری است، و ازطریق ترشحات و ذرات معلق در هوا، تماس با اسب های آلوده، و ظروف آب و غذای آلوده منتقل و منتشر می شود. هرچند واکسن موجود برای این بیماری اسب به طور 100 % موثر نیست، و قدرت ایمن زایی آن 12-10 هفته طول می کشد، ولی حتما باید استفاده شود. مادیان آبستن بایستی در بین ماه های 5، 7، و 9 بعد از باروری و لقاح علیه این بیماری ویروسی واکسینه شوند. اسب هایی که برای نمایش، مسابقات، فروش، و موارد دیگر نقل مکان می یابند، بایستی هر 6 ماه یک بار با واکسن هرپس ویروس مایه کوبی شوند. اسب های معمولی و تفریحی که به سفر برده نمی شوند باید به طور سالیانه مورد واکسیناسیون قرار بگیرند.

۳. آنفلوانزای اسبی
آنفلوانزا یک بیماری اسب فوق العاده مسری است که به طور ناگهانی تظاهر می یابد و تب شدید، سرفه، ترشحات بینی، و بی اشتهایی ایجاد می کند. در این بیماری اسب بایستی برای پیشگیری از پنومونی استراحت مطلق داشته باشد. ویروس آنفلوانزا به طور مرتب جهش پیدا می کند و درنتیجه، به مرور زمان سویه جدیدی را ایجاد می کند، و سویه های مختلف و متمایز از هم، بیماری اسب تولید می کنند. همه اسب ها باید با واکسن تهیه شده از این سویه های جدید و متمایز مایه کوبی شوند. واکسن آنفلوانزا هم اثر ایمن زایی 100 % ندارد و به مدت 12-10 هفته قدرت خود را حفظ می کند. در این بیماری اسب نیز لازم است در مورد اسب های در حال سفر (به دلیل به نمایش گذاشتن آنها در نمایشگاه ها، یا مسابقات، و یا فروش) هر 6 ماه تلقیح واکسن تکرار شود، و اسب هایی که به سفر برده نمی شوند به طور سالیانه واکسینه می شوند.

شایع ترین بیماری در اسب ها
شایع ترین بیماری در اسب ها از شرایط پوستی مانند کرم حلقوی، مشکلات تنفسی یا بیماری هایی مانند قولنج یا لامینیت متغیر هستند. حتی با بهترین مراقبت ها، باز هم اسب ها ممکن است به برخی از بیماری ها، آسیب دیدگی و یا شرایط مربوط به سلامتی حیوانات مبتلا شوند؛ اما صاحبان اسب ها باید با آگاهی از شایع ترین بیماری در اسب ها، از بروز این بیماری ها جلوگیری کنند.

بیماری های شایع پوستی در اسب ها
درماتوفیتوز
درماتوفیتوز، یک عفونت قارچی مسری پوست است که با تماس مستقیم و غیرمستقیم انتشار می یابد، بنابراین اسب های آلوده به این عفونت باید از سایر اسب ها جدا شود. این اسب ها به اقدامات جدی بهداشتی نیاز دارند و صاحبان آنها باید فورا به دنبال مشاوره دامپزشکی باشند. عفونت در ابتدا به صورت دسته موهای برجسته نشان داده می شود که در نهایت می ریزد و ضایعات پوستی بر جای می گذارد.

این ضایعات که غالباً به شکل دایره ای هستند، ممکن است از نظر اندازه و تراکم متفاوت باشند و معمولاً در اطراف ناحیه سر، گردن، زین و دور آن ایجاد می شوند. محیط بلافاصله اسب نیز آلوده می شود، بنابراین محیط سریعا باید ضدعفونی شود. علوفه های اطراف از بین بروند. کلیه وسایل و تجهیزات باید با یک ضد عفونی کننده قارچ کش کاملاً شسته شوند.

Rainscald
Rainscald یک عفونت پوستی است که در اثر نرم شدن پوست به دنبال اشباع مداوم ایجاد می شود. این وضعیت ممکن است در اسبی رخ دهد که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا در شرایط نامناسبی قرار گرفته است. هنگامی که گردش هوا در محیط اطراف ضعیف باشد و پشت اسب به طور مداوم با رطوبت حاصل از باران یا عرق خیس می شود، رخ دهد.

این یک بیماری پوستی است که معمولاً با شرایط مرطوب و گل آلود همراه است. پوست پاها و شکم ملتهب و پوسته پوسته می شوند و در موارد شدید، ممکن است اسب درجه حرارت بالا یا تب را بروز دهد. این عفونت توسط باکتری هایی ایجاد می شود که به پوست وارد شده و منجر به پوسته پوسته شدن و عفونت می شوند.

همیشه اطمینان حاصل کنید که پاهای اسب پس از کار یا زمان مزارع به خوبی تمیز شده اند یا آنها را بشویید و سپس به درستی خشک کنید یا بگذارید تا خشک شود و سپس آن را با یک برس نرم تمیز کنید.

ترک خوردگی پاشنه
این موارد ناشی از همان شرایط تب لجن است. توصیه می شود پاها و پوست بدن را تا حد ممکن تمیز و خشک نگه دارید. برای تمیز نگه داشتن آنها، استفاده از کرم محافظ نیز می تواند موثر باشد. در هنگام ترک خوردگی و آسیب به پاشنه ها، مراقبت بیشتری نیاز است زیرا آنها نزدیک زمین قرار می گیرند و بنابراین مستعد آب گرفتگی هستند. همیشه اطمینان حاصل کنید که پاها پس از کار به خوبی تمیز شده اند.

خارش شیرین
خارش شیرین، التهاب پوست در نتیجه واکنش آلرژیک است که به آن درماتیت عودکننده تابستانی (SSRD) نیز می گویند. علت آن ایجاد یک خار گزنده به نام Culicoides است و خارش آن نیز ناشی از واکنش آلرژیک به بزاق دهان می باشد. در بیشتر موارد، خار در امتداد پشت، به خصوص در اطراف یال و دم، دچار خارش می شود. در موارد شدید، اسب می تواند خود را مالش دهد و سعی در رفع خارش دارد.

اسب های مستعد معمولاً برای اولین بار در سنین جوانی به این بیماری مبتلا می شوند و پس از بروز آن، اسب همچنان از آن رنج می برد.

برای کنترل خارش شیرین، مرتباً از دافع حشرات استفاده کنید اما مراقب باشید که اسب حساسیت یا واکنشی را از خودش بروز ندهد. پوست اسب مبتلا به خارش شیرین معمولاً حساس است و در صورت زخم یا آسیب پوست نباید از مواد دفع کننده استفاده کرد. در این شرایط بهتر است از یک دامپزشک با تجربه مشورت بگیرید.

خار ها بیشتر در سحر و غروب و در روزهای معتدل و مرطوب فعال هستند، بنابراین نگه داشتن اسب در اصطبل یا زیر پناه در این مدت به حداقل رساندن خارش کمک می کند. در این شرایط، بهتر است اسب های آسیب دیده را در مناطق خشک و باز چرا کنیم.

About Author