اندازه گیری های سلامت اسب
ضربان قلب فعال
همچنین باید ضربان قلب فعال اسب خود را هنگام کار یا بلافاصله پس از آن تعیین کنید. می توانید ضربان قلب او را بعد از ورزش به صورت دستی بررسی کنید یا یک دستگاه ضربان سنج بخرید تا در حین کار از آن استفاده کند. پس از ثبت ضربان قلب فعال او، با بررسی ضربان قلب او در فواصل زمانی مشخص بعد از تمرین، روند بهبودی او را پیگیری کنید
اسبی که تازه شروع به خوش فرم شدن کرده است با شروع یک تمرین جدی ضربان قلبش افزایش پیدا می کند اما پس از چند دقیقه کار آرام می گیرد. همانطور که اسب شما تناسب اندام بیشتری پیدا می کند، این سنبله ها کمتر و کمتر می شوند. وضعیت ذهنی اسب شما می تواند بر ضربان قلب او نیز تأثیر بگذارد. یک اسب هیجان‌انگیز سریع‌تر و بالاتر از یک اسب آرام و ثابت می‌جهد.
ضربان قلب با سطوح شدت فیزیکی مرتبط است. به عنوان مثال، اسب مسابقه ای که در حال دویدن کامل است، ضربان قلب خود را بیشتر از اسبی که در یک دوره کاری کم شدت، اما پایدار (دویدن در یک میدان به مدت 30 دقیقه) مشغول است، افزایش می دهد. اگر یک اسب دنباله دار دارید، می توانید انتظار داشته باشید که ضربان قلب در طول کشش های تازی و تپه نوردی افزایش یابد.
تعداد تنفس
تعداد تنفس طبیعی و در حالت استراحت برای یک اسب بالغ بین 8 تا 15 تنفس در دقیقه است. کره کره های تازه متولد شده 60 تا 80 نفس در دقیقه و کره های مسن تر 20 تا 40 نفس در دقیقه دارند. برای اندازه گیری میزان تنفس، پهلو یا سوراخ های بینی اسب خود را تماشا یا احساس کنید و تعداد تنفس ها را برای 30 ثانیه بشمارید، سپس برای مجموع دو برابر کنید. اگر نفس‌ها را از طریق سوراخ‌های بینی می‌شمارید، حتماً دم و بازدم را یک نفس بشمارید، نه دو.
یک اسب فقط می تواند از طریق بینی نفس بکشد، بنابراین مصرف آن تا حدودی به اندازه سوراخ های بینی و حنجره او محدود می شود. به این فکر کنید که چگونه یک اسب عملکردی سوراخ های بینی خود را باز می کند تا هوای بیشتری وارد کند. با ورزش کردن اسب، تعداد تنفس او افزایش می یابد. سرعت 180 تنفس در دقیقه در اسب های مسابقه ثبت شده است، اما 60 تا 100 برای ورزش منظم رایج تر است.
مؤثرترین روش تنفس اسب، تلاش عضلانی تنفس را که در طول جفت حرکتی-تنفسی رخ می دهد، به حداقل می رساند. جفت حرکتی- تنفسی (LRC) زمانی است که تنفس توسط نیروی محرکه همراه با تحمل وزن روی اندام های جلویی، فشار دادن وزن اندام های شکمی به دیافراگم و موقعیت بدن در داخل راه رفتن هدایت می شود. LRC در کانتر و گالوپ بسیار کارآمد است، جایی که تنفس اسب با قدم های او یک به یک مطابقت دارد. دم (دم) زمانی اتفاق می افتد که پاهای جلویی زمین را فشار می دهند و بازدم (بازدم) زمانی که پاهای جلویی به زمین برخورد می کنند. به حرکت تکان دادن کانتر و زمانی که سر و گردن اسب در طول راه رفتن بالا و پایین می رود فکر کنید. تنفس سریع در اسب ها چندان کارآمد نیست زیرا تنفس های کم عمق ریه ها را پاک نمی کند.
قلب و ریه های اسب شما با هم کار می کنند تا در حین تمرین اکسیژن را به ماهیچه های او برسانند. دی اکسید کربن در ریه ها با اکسیژن مبادله می شود، سپس قلب خون تازه اکسیژن شده را به بدن، از جمله عضلات سخت کوش، پمپ می کند. از آنجایی که قلب به خودی خود یک ماهیچه است، می‌تواند با ورزش قوی‌تر شود و ضربان بیشتری داشته باشد. با این حال، ریه ها در بهبود خود محدود هستند و تنفس را به یک عامل محدود کننده در تناسب اندام و استقامت اسب تبدیل می کنند.