اسب زیبای عرب
اسب عرب نژاد محبوب را بهتر بشناسید
قدمت نژاد اسب عرب به هزاران سال قبل باز می گردد. زیبایی و خلق و خوی چشمگیر او قرن هاست که او را به یک اسب پرورش دهنده محبوب تبدیل کرده است.
اسب های عرب زیبایی، روحیه و هوش خود را تقریباً به تمام نژادهای اسب سبک وام داده اند. در میان اجداد بسیاری از پونی ها و اسب های خونگرم
علاوه بر اسب های خزر، اسب های ورزشکار عرب نیز وجود دارند.
نگاهی به مشخصات استاندارد نژاد اسب عرب
وزن: 36.2 تا 45.35 کیلوگرم
قد: 142 تا 162.5 سانتی‌متر
نوع بدن: بدنی سبک و جمع‌و‌جور؛ سر کوچک و مثلثی‌شکل؛ گردن بلند و قوس‌دار
انتخاب عالی برای: افراد باتجربه و سوارکارها
طول عمر: 30 سال
تاریخ و خاستگاه اسب عرب
اگرچه تاریخ دقیق اسب عرب بسیار اولیه، در زیر شن و ماسه‌های صحرای باستانی پنهان شده است، اما اکثر متخصصان به این نتیجه رسیده‌اند
که اسب‌های عربی از شبه‌جزیره عربستان برخاسته‌اند. قبایل بدوی، ردپای تاریخ مشترک خود با این اسب‌ها را از 3000 سال پیش از میلاد
به جای گذاشته‌اند و سوابق دقیق اجداد یا همان شجره‌نامه آنها را حفظ کرده‌اند. مقاومت نژاد امروزی اسب عرب نتیجه آب و هوا و زمین‌های
آن‌قدر ارزشمند بودند که برخی از افراد برای گرم نگه داشتن و محافظت از آنها، اسبشان را شب‌ها به چادرهای خانوادگیشان می‌آوردند.
در میان چهره‌های تاریخی بسیاری قرار داشتند که صاحب نژاد اسب عرب بودند و آن را رانده‌اند. حضرت محمّد (ص) هم به پیروان خود توصیه کرده
که با اسب‌های عرب خود با مهربانی و احترام رفتار کنند. سخت کویری است که در آن تکامل یافته‌‌اند.
از این اسب‌ها برای نقل و انتقال، حمل بار و سوارهای جنگی در کنار سگ ها برای محافظت و جنگجویان استفاده می‌شده است. این اسب ها
در نهایت، اسب عرب به دلیل جنگ و تجارت در تمام اروپا و دیگر کشورها گسترش یافتند. چنگیزخان، ناپلئون بناپارت، جورج واشنگتن و اسکندر
این اسب ها در دهه 1700 میلادی وارد آمریکا شدند. در سال 1908، سازمان ثبت اسب عرب آمریکا بنا شد. و آنچنان در کنار نژاد اسب های دیگر مانند
اسب تروبرد در مسابقات ریس مورد استقبال و محبوب گشت تا آمریکایی ها بسیاری از داد و ستد های خود را با مبالغ هنگفت از طریق انتقال خط خونی های اصیل که محافظت کردند انجام می گیرد.
رنگ‌ها و نشانه‌های نژاد اسب عربی
انجمن اسب عرب (Arabian Horse Association) رنگ‌های کهر، نیله (خاکستری)، کرنگ، مشکی و ابرش را به رسمیت شناخته است.
اسب‌های عرب همچنین می‌توانند نشانه‌ها و نواری سفید رنگی روی صورت و یا ساق‌های سفیدرنگ روی پاهایشان داشته باشند.
بعضی از خطوط خونی این نژاد به دلیل ظاهر خاصشان شناخته شده‌اند، مانند ساق‌های سفید رنگ روی پاها و صورت سفید خط خونی کرابت (Crabbet).
اسب‌های عربی هرگز به رنگ سمند (دون)، کرملو (cremello)، پالومینو یا باکسکین نیستند زیرا نژادهای خالص، ژن‌های تغییریافته ندارند.
سابینو (نوعی اسب با الگوی سفید روی پوست و مو) تنها اسب با الگوی خال‌دار است که در میان خطوط خونی اسب عرب قرار دارد.
پوست اسب عرب سیاه است به جز پوستی که زیر نشانه‌های سفید قرار گرفته است. رنگدانه‌های تیره، این اسب‌ها را در برابر آفتاب شدید صحرا محافظت می‌کند.
ویژگی‌های خاص اسب عرب
اگرچه اسب‌های عرب و اسب های منطقه مانند ایران اسب کرد به عنوان مثال اجداد بسیاری از اسب‌های امروزی هستند، اما بسیاری از
ویژگی‌های این اسب‌ها از سایر نژادها متفاوت است. اسب‌های عرب با گردن‌های بلند و قوس‌دار و دم بلند خود شناخته می‌شوند.
این اسب‌ها گام‌هایی سبک دارند و به دلیل اندازه جثه‌یشان به نرمی حرکت می‌کنند. آنها به دلیل استقامتشان مشهور هستند، ویژگی‌ای
که آنها را وارد رقابت در ورزش‌های سوارکاری می‌کند.
تغذیه و رژیم غذایی اسب های عرب
اسب عرب به رژیم غذایی سالم و متعادل حاوی انواع کربوهیدرات، پروتئین، چربی، مواد معدنی، ویتامین و آب نیاز دارند. این اسب‌ها مانند
اکثر اسب‌های دیگر از علوفه تازه، یونجه باکیفیت، غلّات و بعضی میوه‌ها و سبزیجات تغذیه می‌کنند. به دلیل این که اجداد اسب‌های عربی
از صحراهایی برخاسته‌اند که غذا در آن جا کمیاب بوده است، برای حفظ وزن مناسب خود، نسبت به سایر نژادهای هم‌اندازه‌یشان به غذای کمتری نیاز دارند.
اما همان‌طور که بیش از حد غذا ندادن به اسب مهم و ضروری است، فراهم کردن تغذیه کافی نیز برای آنها ضرورت دارد.
مشکلات رایج سلامتی و رفتاری اسب های عربی
اسب های عرب مستعد ابتلا به چندین اختلال ژنتیکی هستند که شدت آن از بیماری های قابل درمان تا کشنده متغیر است.
این اختلالات عبارتند از:
نقص ایمنی ترکیبی شدید: اختلالی که در آن کره کره ها بدون سیستم ایمنی بدنیا می آیند و عموماً در اثر عفونت می میرند.
سندرم کره اسب بنفش: بیماری که در آن کره کره ها از مشکلات عصبی مختلفی رنج می برند که عموماً کشنده هستند.
آتروفی مخچه: یک اختلال عصبی اغلب کشنده که بر تعادل و تعادل پونی ها تأثیر می گذارد.
در مورد رفتار اسب های عرب باید گفت که آنها به طور کلی با انسان دوست هستند. اما این اسب ها نیز نسبتا باهوش و حساس هستند و…
به همین دلیل اگر معلمشان بدرفتاری کند، عادت های بد را به راحتی یاد می گیرند. اگر چه اسب های عرب در حال آموزش
آنها بی جا همکاری نمی کنند، اما به طور کلی کار با آنها برای سوارکاران با تجربه آسان است.