مگس های مزاحم برای اسب ها
مگس اسب و آهو همگی در خانواده Tabanidae دسته بندی می شوند. مگس اسب و آهو به راحتی با اندازه بزرگتر آنها و این واقعیت که همه گونه های این خانواده چشم های بزرگی دارند که برای یافتن میزبان ها استفاده می کنند، شناسایی می شوند.ماده ها تغذیه کننده خون در طول روز هستند. آنها دارای قطعات دهانی چاقویی هستند که نیش بسیار دردناکی را ایجاد می کند و محل تغذیه خونی اسب را بر جای می گذارد. نرها بیشتر از گرده یا شهد برای منبع انرژی تغذیه می کنند. تخم ها روی پوشش گیاهی اطراف آب گذاشته می شوند و لاروها اغلب آبزی یا نیمه آبی هستند. از آنجایی که مگس های اسب و آهو فقط برای مدت کوتاهی برای تغذیه روی اسب ها فرود می آیند، کنترل آنها ممکن است دشوار باشد. اسپری مگس حیوانات می تواند تا حدودی برای دفع و کشتن مگس اسب و آهو موثر باشد، اما استفاده مجدد اغلب مورد نیاز است. تله‌های تجاری زیادی وجود دارد که می‌توانند مگس‌های اسب و آهو را به دام بیاندازند تا به کاهش جمعیت کمک کنند. با این حال، حذف کامل یک جمعیت دشوار است.
مگس شاخدار (Haematobia irritans) مگس های کوچکی هستند که عمدتاً آفت گاوهای مرتع هستند، اما در اطراف اسب، گوسفند و بز نیز یافت می شوند. مگس های شاخی را در پشت، شانه ها و پهلوهای حیوان خواهید دید. مگس شاخی نر و ماده هر دو قسمت های دهانی سوراخ دار دارند و از خون تغذیه می کنند و روزانه 40 وعده خون مصرف می کنند. به دلیل این رفتار تغذیه ای، آنها شبانه روز روی حیوان میزبان باقی می مانند و فقط برای جلوگیری از رفتارهای جنگی با پرواز توسط حیوان یا تخم گذاری می روند. تخم ها در کود دامی تازه و دست نخورده گذاشته می شوند که در آن لاروها به نسل بعدی بالغ تبدیل می شوند. وقتی بزرگسالان ظاهر می شوند، به دنبال میزبانی می گردند و اغلب اسب یا گونه های غیر گاو دیگری را برای تغذیه پیدا می کنند. مگس شاخ با تخم گذاری در کود اسب قادر به حفظ جمعیت نخواهند بود. با این حال، مگس های شاخ به راحتی از اسب ها خون می گیرند. مگس شاخ را می توان با استفاده از اسپری های حشره کش که برای اسب ها برچسب گذاری شده اند، کنترل کرد. برای مؤثرترین کار، شیوه های مدیریت مگس شاخ باید در گله های گاو همسایه نیز به کار گرفته شود.
پشه ها حشرات کوچکی با جثه بلند و نازک و قسمت دهانی بلند و تیز مکنده هستند. ماده ها مانند مگس اسب و آهو خون خور هستند و نرها از شهد یا گرده تغذیه می کنند. بسته به گونه، پشه های ماده روی سطح آب ایستاده یا در مناطقی که مستعد سیل هستند تخم می گذارند. گونه‌های خاصی وجود دارند که آب «پاک‌تر» را ترجیح می‌دهند، مانند آبراهه‌ها، در حالی که گونه‌های دیگر در آب‌های راکد که «آلوده‌تر» هستند، رشد می‌کنند. برخی از گونه های ساحلی وجود دارند که حتی آب شور یا شور را ترجیح می دهند. پشه ها برای صاحبان اسب نگران هستند زیرا ناقل آنسفالیت اسب شرقی، آنسفالیت اسب غربی و ویروس نیل غربی هستند. باید تلاش کرد تا تمام آب های ایستاده اطراف انبارها که پشه ها می توانند از آنها برای تخم گذاری استفاده کنند از بین برود. آبپاش های اسب باید هر چند روز یکبار تخلیه و تمیز شوند تا رشد پشه لارو قطع شود. اسپری‌های مگس‌های حیوانی را می‌توان برای دفع و کشتن بزرگسالانی که از اسب‌ها در مراتع تغذیه می‌کنند استفاده کرد، در حالی که سیستم‌های مه پاش انبار حشره‌کش می‌تواند در محافظت از اسب‌های داخل آن مؤثر باشد. همچنین تنظیم کننده های مختلف رشد حشرات و محصولات کنترل بیولوژیکی وجود دارد که می توان آنها را در آب راکد برای حمله و کشتن لارو پشه قرار داد.
پشه‌های گزنده (خانواده: Ceratapagonidae)، که اغلب به‌عنوان مگس‌های شنی، پانکی‌ها یا بدون دیدن ums شناخته می‌شوند، شامل گروهی از مگس‌های خون‌خور کوچک هستند که می‌توانند در جمعیت‌های هزاران نفری در هر حیوان وجود داشته باشند. آنها به طور فعال در ساعات حوالی سحر و غروب تغذیه می کنند. تخم ها در مناطق مرطوب اطراف حوضچه ها، مرداب ها یا مخازن انبار گذاشته می شوند، زیرا لاروها نیمه آبی هستند و در مناطق گل آلود رشد می کنند. در اسب‌ها، حشره گزنده (جنس Culicoides) باعث ایجاد «خارش شیرین» می‌شود، حساسیت بیش از حد به بزاق موجود در نیش حشره، که نوعی تحریک پوستی مزمن و فصلی است. اقدامات کنترلی برای مگس‌های گزنده محدود به محصولات مگس‌های حیوانی برای کشتن یا دفع آنها از تغذیه و حذف زیستگاه‌های تولید مثل در صورت امکان است.هنگامی که مگس های بالغ از هر گونه ای وجود دارند، احتمالاً ده ها هزار مگس در مراحل نابالغ خود در نسل بعدی رشد می کنند. هنگام برنامه ریزی یک برنامه کنترلی، هیچ گلوله نقره ای وجود ندارد. گنجاندن یک برنامه مدیریت یکپارچه آفات (IPM) که شامل روش‌های بهداشتی، نظارت بر جمعیت، روش‌های کنترل بیولوژیکی و شیمیایی است، مهم است. مانند همیشه هنگام استفاده از هر آفت کش، دستورالعمل های برچسب را به دقت بخوانید و دنبال کنید