حشره یافت شده در انبار،  چگونه از اسب خود محافظت کنید

با فرا رسیدن تابستان، احتمالاً در میانه جنگ با مگس‌های اطراف انبارتان هستید. این حشرات دائمی چه به دنبال غذای خونی باشند و چه صرفاً آزاردهنده باشند، به نظر می‌رسد که همیشه می‌توانند اسب شما را پیدا کنند. هنگام تدوین برنامه ای برای مدیریت این موجودات مزاحم، مهم است که بدانید با چه گونه هایی مبارزه می کنید. مکان‌های رفتار و تکثیر برای هر گونه مگس خاص است و تاکتیک‌های کنترل باید روی آفت خاص در مرکز شما متمرکز شود.

مگس های خانگی (Musca domestica) معمولاً رایج ترین مگس ها در اطراف اصطبل و سخت ترین آنها برای دفع هستند. آنها اغلب از ترشحات صورت، غذای مرطوب و کود تغذیه می شوند. آنها همچنین در اطراف غلاف اسب ها یافت می شوند و در تعداد زیاد می توانند بسیار آزاردهنده باشند. آنها دارای قطعات دهانی مکنده هستند که می توانند هم از مایعات و هم از مواد غذایی جامد تغذیه کنند و در طول روز بیشترین فعالیت را دارند. برای «خوردن» مواد غذایی جامد، مگس خانگی روی آن استفراغ می کند و بزاق و مایعات گوارشی آن ذرات را مایع می کند تا در هنگام تغذیه مکیده شود. این رفتار مگس خانگی را در انتقال عوامل بیماری زا به انسان و حیوانات به طور یکسان دخیل کرده است. مگس های خانگی ماده تخم می گذارند و لاروها می توانند در مکان های مختلفی از جمله مواد آلی در حال پوسیدگی، کود دامی، مردار، زباله و غیره رشد کنند. اقدامات کنترلی برای مگس خانگی شامل مدیریت صحیح کود، حذف مکان های تولید مثل لارو و استفاده است. محصولات چندگانه کنترل مگس مانند تراوش خوراک، اسپری حیوانات، طعمه های پراکنده و تله های غیر حشره کش.

مگس های صورت (Musca autumnalis) با مگس های خانگی ارتباط نزدیکی دارند و تشخیص آنها از یکدیگر در مزرعه بسیار دشوار است. آنها مگس غیر گزنده ای هستند که از ترشحات صورت حیوانات تغذیه می کنند و مسئول انتقال عوامل بیماری زا مانند چشم صورتی در گاو هستند. مگس‌های صورت ماده بالغ معمولاً در اطراف چشم، دهان و پوزه اسب یافت می‌شوند و باعث آزار و اذیت شدید اسب می‌شوند. ماده ها منحصراً در کود گاوی تازه تخم می گذارند. لاروهای آنها در کود اسب رشد نمی کنند، اما مهم است که توجه داشته باشید که مگس های صورت می توانند تا چندین مایل سفر کنند. تاکتیک‌های کنترل شامل ماسک‌های مگس و اسپری‌های مگس حیوانی است که می‌توان آن را روی صورت و سر برای کشتن یا دفع مگس‌های صورت که به دنبال منبع غذایی به سمت اسب‌ها می‌آیند، استفاده کرد.

مگس های اصطبل (Stomoxys calcitrans) مگس های خونخوار هستند که اغلب در حال تغذیه از پاهای اسب یافت می شوند. آنها دارای قطعات دهانی سوراخ‌کننده و مکنده هستند که گاز گرفتگی نسبتاً دردناکی را ایجاد می‌کنند و مسئول انتقال پاتوژن عوامل ایجاد کننده کم خونی عفونی اسب و آناپلاسموز هستند. مگس های اصطبل مسئول لگد زدن و پا زدن اسب شما هستند که وقتی از او تغذیه می شود اتفاق می افتد. تخم‌ها در مواد آلی در حال پوسیدگی، مانند کاه مرطوب یا خوراک ریخته شده و کود کهنه گذاشته می‌شوند. اقدامات کنترلی برای مگس های پایدار شامل مدیریت مناسب کود و حذف مواد آلی در حال پوسیدگی است. چمن زنی مکرر در اطراف انبارها می تواند مکان های استراحتی را که مگس های پایدار برای هضم وعده های غذایی خون در بین شیردهی استفاده می کنند، به حداقل برساند. با این حال، باید مراقب بود که انبوهی از بریده های علف باقی نماند. هنگامی که آنها شروع به تجزیه می کنند، به یک زیستگاه اصلی رشد لارو تبدیل می شوند. اسپری های مگس حیوانات را می توان برای دفع استفاده کرد (حتما پاها و شکم اسب را به خوبی اسپری کنید!) و اسپری های باقیمانده را می توان در قسمت های سایه دار انبارها که مگس های پایدار در آن استراحت می کنند استفاده کرد. محصولات تغذیه از طریق کود اسب‌های تیمار شده در برابر مگس‌های پایدار نیز با جلوگیری از رشد آنها به بزرگسالان بالغ مؤثر هستند.

About Author