بررسی انواع روش های پرورش اسب

در هر کدام از مراکز پرورشی، اسب‌ها با روش خاصی تربیت می‎شوند. بیایید با هم چند مورد از این روش‌ها را بشناسیم.

تربیت سوار و پیاده (Remount Training): این شیوه، پایه و اساس تربیت اسب‌های جوان است که در بسیاری از کشورها برای اسبِ ارتش استفاده می‌شود. در اسطبل‌های ارتش، یک اسب کوچک طوری تربیت می‌شود که بتواند سوار شدن و پیاده شدن مدامِ سوار خودش را تاب بیاورد. این شکل آموزش معمولا بین 39 تا 51 هفته طول می‎کشد.
تربیت مدرسه‌ای (School work): این شکل تربیت اسب، ریشه در سواری انگلیسی دارد. در این شیوه مربی در بخش کوچکی از زمین، اسب را تعلیم می‎دهد که به آن «مدرسه سواری» یا Riding School هم می‎گویند. این شیوه، اسب را عضلانی‎تر و مطیع‌تر بار می‌آورد.

سواری انگلیسی (English Riding): شیوه انگلیسی، یک شیوه خاص تربیت است که بر طبق اسمش، از کشور انگلستان ریشه گرفته و در قرن نوزدهم به وجود آمده است. این روزها این شیوه در کشورهایی مثل کانادا، فرانسه، ایتالیا و استرالیا هم انجام می‎شود. تفاوت اصلی آن با دیگر روش‌های غربی این است که مربی افسار را با دو دست و به صورت محکم می‎گیرد (بر خلاف روش‌های دیگر که تعلیم اسب با افسار شل انجام می‌شود).

درساژ (Dressage): این شیوه بسیار خاص و جالب است. واژه درساژ را احتمالا در المپیک و دیگر مسابقات ورزشی دیده‎اید. در تعلیم درساژ، اسب با حرکات موزون گام برمی‎دارد و درواقع کاری شبیه به رقص انجام می‌دهد.
روش‎‌های پرورش اسب در هر کشوری متفاوت هستند. ممکن است در باشگاهی که شما به آن می‌روید مدل‎های دیگری ببینید یا حتی همین شیوه‌ها را با اسم متفاوت یاد بگیرید.

 

تعیین محل نگهداری اسب‌ها
اسطبلی که در محل باشگاه یا مرکز پرورش می‌سازید، مکان اصلی زندگی و خوابِ اسب‌های شما خواهد بود. هرکدام از اتاقک‌ها که یک اسب در آن قرار می‌گیرد در اصطلاح حرفه‌ای «غرفه» نام دارند. اسب‌ها البته تمام وقتشان را در غرفه نمی‌گذرانند و باید ساعاتی را هم در روز در هوای آزاد گردش کنند. در ساخت اسطبل باید این موارد رعایت شوند:

طول و عرض هر غرفه طوری تنظیم شود که اسب‌ها به راحتی در آن قرار بگیرند (ارتفاع 140 سانتی‎متر).
مساحت غرفه برای اسب سواری حدود 10 متر، مادیان 12 متر، مادیان باردار 20 و برای کره اسب‎ها حدود 6 متر مربع باشد.
غرفه‌ها نوردهی مناسب داشته باشند.
دمانی اسطبل و غرفه‎ها از 25 درجه کمتر و از 30 درجه بیشتر نباشد.
درب‎ها ارتفاع و عرض کافی برای ورود و خروج اسب داشته باشند.
آخورها و کف فضا قابل شستشو باشد.
هر روز (یا هر چند روز یک بار) آخورها تمیز شوند.
بستر اسب پوشیده از خاک اره یا کلش باشد.
حصارک‌ها طوری باشند که اسب‌ها به راحتی هم را ببینند.

تغذیه صحیح اسب
برای تغذیه و نگهداری از سلامت اسب‌ها باید یک دامپزشک در کنار خودتان داشته باشید یا از مشاوره حرفه‌ای استفاده کنید. فراموش نکنید که اسب‎ها گیاهخوار هستند و بیشتر غذایشان علوفه و یونجه است. آن‎ها معده کوچک اما روده بسیار بزرگی دارند و دفعشان زیاد است. این نکات را درمورد تغذیه اسب فراموش نکنید:

هر اسب بالغ روزانه 38 تا 45 لیتر آب تمیز می‎نوشد.
تغذیه باید بتواند دمای مناسب اسب را متعادل نگه دارد و انرژی آن را حفظ کند.
هر مادیان روزانه 10 کیلوگرم یونجه، هشت کیلوگرم جو و پنج کیلوگرم ذرت مصرف می‌کند.
اسب‌ها باید ترکیبی متعادل از یونجه، غلات و مکمل مصرف کنند.
اسب‌ها استفراغ نمی‎کنند، این شاید خبر خوبی به نظر برسد، اما چالش‎های خاص خودش را هم دارد. اسب‎ها تماما به هضم غذا متکی هستند و اگر نتوانند به خوبی هضم کنند، شکم‌درد شدید می‌گیرند و حتی ممکن است جانشان را از دست بدهند. پس نوع، کیفیت و سلامت غذا خیلی خیلی مهم است.

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

error: سیستم حفاظت از محتوی
X